Zupa Miso, Pasta rodzaje i właściwości

Pasta Miso - rodzaje i właściwości.
Zupa miso - przepis na najzdrowszą zupę świata

Miso to japońska nazwa dla tradycyjnej pasty sojowej, która jest filarem tamtejszej diety. Smak, zapach oraz wygląd miso zależą od jej rodzaju i regionu w jakim jest produkowana. Wpływ na wyżej wymienione właściwości pasty mają również temperatura, czas trwania fermentacji czy też zawartość soli. Zależność między kolorem a wartościami odżywczymi i walorami smakowymi – im ciemniejsza pasta tym bardziej intensywny smak, a wiąże się to z dłuższym procesem fermentacji soji. Co ciekawe – dla Japończyków wpływ na smak i stosowanie poszczególnych rodzajów pasty mają pory roku. Sezonowość składników jest zawsze brana pod uwagę. (W przeszłości rodzaj spożywanego miso był narzucony zależnie od pory roku!)

Rodzaje pasty miso

Biała (shiromiso) –( tak naprawdę ma kremowy, jasnobrązowy lub beżowy kolor) Powstaje w procesie fermentacji mieszanki soi z ryżem. Jest najsłodsza w smaku, ma rzadką konsystencję. Może służyć jako dressing do sałatek lub podstawa lekkich sosów. Czas jej fermentacji jest najkrótszy, co skutkuje najmniejszą z past zawartością soli, a to z kolei najkrótszym terminem przydatności. Wraz czerwoną miso stanowi najbardziej popularną odmianę.
Żółta (shinshu) - powstaje w procesie fermentacji mieszanki soi z jęczmieniem. (czasami również z ryżem). Ma łagodny smak i żółty lub jasnobrązowy kolor. Najbardziej uniwersalna, nadaje się do codziennego użytku. Świetna jako marynata i podstawa sosów oraz zup.
Czerwona (akamiso) – produkowana w 100% z soi (możliwa jest niewielka domieszka ryżu lub jęczmienia). Ma zdecydowanie ciemniejszy kolor, który jest wynikiem dłuższego procesu fermentacji oraz większej zawartości soi w paście. Ma wyraźny, trochę cierpki smak oraz intensywny zapach, jest gęsta i słona. Doskonała do „cięższych” sosów, zup oraz jako wyrazista marynata do mięs.
Czyste miso (hatho) – do jego produkcji używa się tylko i wyłącznie soi

Produkcja
Produkcja miso zaczyna się od ugotowania na parze wysokiej jakości ziarna sojowego a następnie zmieleniu go. Następnie dodawany jest specjalny gatunek drożdży (zwany koji), który powoduje fermentację. Kolejno dodawane są wybrane składniki (sól, ryż, jęczmień, pszenica, gryka lub inne zboża) zależnie od regionu Japonii, bowiem każdy z nich ma specyficzną recepturę.

Gotową, wymieszaną pastę ubija się w ceramicznych lub plastikowych naczyniach (dawniej ściśle ubijano ją w beczkach z drewna cedrowego pod obciążeniem kamieni). Ubijanie następuje poprzez lepienie w duże kule i przerzucanie ich do dużych naczyń, które następnie zostaną przykryte szczelnie, by odciąć dostęp powietrza.

Smak oraz intensywność koloru zależą od wielu czynników, między innymi od tego w jaki sposób była gotowana soja przed fermentacją (gotowana na parze czy rozgotowana), czy została rozdrobniona czy gotowana w całości, oraz od długości procesu fermentacji. Optymalny proces fermentacji powinien wynosić około 3 lata (w rzeczywistości wynosi od kilki dni do ponad 5 lat). Tak przygotowana pasta Miso ma długi okres przydatności.

Właściwości zdrowotne
Przede wszystkim pasta miso ma słony smak a więc jest źródłem dużych ilości sodu. W związku z tym odradzamy dodatkowe solenie potraw, ponieważ nadmiar sodu w naszym organizmie może być szkodliwy dla zdrowia (optymalna ilość to 2 łyżeczki dziennie).

Pasta miso jako jeden z niewielu produktów roślinnych zawiera stosunkowo niewiele węglowodanów (50%) przy jednoczesnej wysokiej zawartości błonnika oraz dużej ilości łatwo przyswajalnego białka. Zawiera również żelazo oraz wapń.

Dużą zasługę w dobroczynnym działaniu dla naszego zdrowia mają w paście miso mikroorganizmy koji – odpowiedzialne za proces fermentacji. Regulują bowiem procesy trawienne (podobnie do bakterii zawartych w jogurtach naturalnych). W związku z tym miso powinno być spożywane bez gotowania.

Paście miso przypisuje się szereg właściwości zdrowotnych takich jak wzmacnianie kości, regulacja ciśnienia krwi, właściwości antynowotworowe i odtruwające, a nawet leczenie skutków nadużycia tytoniu i alkoholu.

Szczegółowe właściwości miso potwierdzone badaniami :
- Zmniejsza ryzyko udaru niedokrwiennego mózgu (badanie na ludności Japońskiej trwające 10 lat)

- Pomaga w trawieniu (dokładniej : Aspergillus oraz inne mikroorganizmy wykorzystywane w procesie fermentacji mogą pomóc w metabolizmie białek, węglowodanów oraz tłuszczów oraz wspierają mikroflorę jelitową)

- Bakterie użyte w procesie fermentacji mają zdolność do wytwarzania witaminy K, która jest odpowiedzialna za utrzymanie gęstości i odpowiedniej struktury kości. W skutek tego pomaga zapobiegać m. in. osteoporozie.

Przepis na klasyczną zupę miso: Miso-Shiru
Spoglądając na szereg właściwości prozdrowotnych pasty miso, nie dziwi fakt, że zupa wykonana z jej użyciem, jest uznawana za jedną z najzdrowszych potraw świata. Ta tradycyjna Japońska zupa była do niedawna dodatkiem do każdego posiłku w krajach Azjatyckich. Jest ona bombą antyoksydantów, zapobiega starzeniu komórek (wodorosty) oraz pomaga w ochronie przed nowotworami (grzyby shitake).

Zupa miso - oto przepis:

SKŁADNIKI - 3 małe saszetki bulionu dashi - 2 łyżki pasty miso - 2 łyżki wodorostów wakame - gruby szczypior - sos sojowy (dla smaku) - makaron udon - grzyby shitake - (często dodawane i równie pasujące będzie tofu)

PRZYGOTOWANIE
Bulion w proszku - dashi zalać gorąca wodą i gotować przez chwilę. Namoczyć grzyby shitake bez nóżek, pokrojone w cienkie plasterki i dodać je do bulionu. Następnie dodać makaron i gotować go przez chwilę w zupie. Do gotowego bulionu dodać wodorosty, uprzednio pokruszone.

Następnie zdjąć zupę z gazu i dodać pastę miso – NIE GOTOWAĆ PASTY (utraci właściwości prozdrowotne) Doprawić całość sosem sojowym.

Na koniec posypać szczypiorkiem. Smacznego !